"Er is een moedig mens voor nodig om ruimten leeg te laten." Deze zin van de dichter Kay Ryan (1) kwam ik onlangs tegen in een boek over celbiologie. De schrijver van dat boek (2) merkte op, naar aanleiding van het tekenen van de verbindingen tussen zenuwcellen, dat het niet vanzelfsprekend was dat de tekenende onderzoeker ruimte had gelaten tussen de verschillende cellen, want waarom zou de natuur lege ruimte scheppen? Onwillekeurig, en natuurlijk in verband met deze inleiding, dacht ik aan lege ruimte in Breda, lege openbare ruimte. Er is genoeg lege ruimte, kan men denken, maar hoe zit het met opzettelijk leeg gelaten ruimten… of muren?