Kunst is een van de manieren waarop het verhaal van de Watersnoodramp en de kracht van water verteld kan worden. In de periode van een jaar worden 10 kunstenaars uitgenodigd om drie maanden in het museum te werken en zich te verdiepen in de omgeving en de geschiedenis en daarbij het museum te gebruiken als een bron van kennis en inspiratie.

Het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk (Schouwen Duiveland, Zeeland) houdt de herinnering levend aan de Watersnoodramp van 1953 in Nederland, maar kijkt ook naar andere overstromingen waar dan ook ter wereld. Door het delen van persoonlijke verhalen en ervaringen worden bezoekers uitgenodigd om na te denken over het leven met water, klimaatsverandering en de stijging van de zeespiegel.

Het Watersnoodmuseum is een plek waar mensen met verschillende achtergronden samenkomen om na te denken over zowel de gevaren als mogelijke oplossingen, om zo deel te nemen aan dit belangrijke gesprek over de toekomst van onze planeet. Ook sociaal-maatschappelijk speelt dit een rol door aandacht te hebben voor dekolonisatie en het Caraïbisch deel van het koninkrijk met als doel om tot uitwisseling en samenwerking te komen.

Het museum is er voor jong tot oud en blikt daarbij terug op het verleden, is zich bewust van het heden en kijkt vooruit naar de toekomst. Door kunstenaars uit te nodigen en samen te brengen met wetenschappers ontstaan er kunstwerken die nieuwe inzichten, oude herinneringen en toekomstperspectieven samen brengen.

De eerste editie was in 2024; curator Gino Anthonisse nodigde negen kunstenaars uit die hij niet alleen in Nederland vond, maar ook op Bonaire. Hierbij is er een samenwerking aangegaan met het museum Terramar, om de kunstwerken ook in Bonaire te tonen. Bij de tweede editie ligt de focus op Curaçao.

Het artist in residence programma wordt ondersteund door Mondriaan Fonds, de gemeente Schouwen Duiveland en de Provincie Zeeland.